mnie kołem. Wir, który mnie wsysał na zawsze. Tam, na dnie tego leja, kluła się już moja szkapa, Leokadia, tam działy się czarodziejstwa Krześlaków z Rozwianą Grzywą. Tam i wtedy, przy uliczce Gustownej w Tomaszowie, przy ulicy Sienkiewicza w Łodzi.<br>A może w Łodzi czary zaczynały się już za huśtawką, zawieszoną obok pajacyka Lejbusia w drzwiach dziecinnego pokoju. W jadalni, gdzie tykał porcelanowy zegar, którego zwykł był dosiadać okrakiem pan konsyliarz Drosselmeyer z "Dziadka do orzechów". I dalej w lewo, gdzie rozsuwały się lustrzane drzwi gabinetu ojca. Czasem wydawało mi się, że tam się kryje nieskończoność bajki. A przecież za frontowymi