jest dźwięk - wiele jest głuchych od urodzenia. A jednak w końcu śpiewają. To śpiew osobliwy, zdeformowany, bo wokaliści nie są w stanie go kontrolować. Może się wydać upiorny, a przecież pozostaje muzyką. Jest także modlitwą - pieśni są religijne i wykonywane w kościele. Modlący się nie słyszą własnych modłów. W powietrzu zawisa pytanie: czy słyszy je Bóg? <br><br>- Tematem sztuki Artura Żmijewskiego jest kruchość ludzkiej egzystencji - mówi Grzegorz Borkowski, redaktor naczelny magazynu o sztuce "Obieg" i kurator wystawy "Oko za oko" w 1998 roku. To kruchość w znaczeniu fizycznym, biologicznym, kiedy Żmijewski pokazuje ból, kalectwo, cienką granicę, jaka dzieli nasze ciała od katastrofy