niepotrzebna, a sztuka jest towarem i musi sama na siebie zarobić. No i zarabia jak może. Byłam w teatrze w najpiękniejszym jego okresie i nie żałuję ani jednego dnia z tego czasu. Przez całe życie miałam poczucie, że uczestniczę w czymś wielkim, a teraz słyszę, że aktorzy wstydzą się swego zawodu. Czy dlatego, że nie da się do niego dopasować marketingu, leasingu, holdingu, <foreign>joint-venture</> ani żadnej rzeczy, która dziś tak pięknie brzmi? Chciałabym powiedzieć, że po mnie potop, ale nie mogę. To boli, kiedy na naszych oczach rozpadają się wszystkie wartości, które nadawały sens pracy w teatrze. Nie pieniądze - bo