nie inną osobowość czytelnika, spisującego swe impresje - w tym właśnie a nie innym czasie. Lecz mniemam, że również te spotkania mogą mieć niejaki walor uniwersalny, bo przecież po odstawieniu wszystkich dekoracji czasu i miejsca człowiek jest zawsze taki sam w swoich instynktach, odczuciach, przeżyciach, a także zapytaniach". Biblia dla Żychiewicza zawsze była Księgą Wielką, w której człowiek odnajduje się w całej prawdzie, w swej cielesności i duchowości. Bez masek i fałszujących rzeczywistość rozbitych luster. Czytał ją z pokorą świadomy, że jej głębi zaledwie dotyka. Ważnym rozdziałem pisarstwa Tadeusza był esej biograficzny: szkic do portretu. Opowieść o życiu i dziele człowieka, człowieka żyjącego