Degas, "to nie<br>byłoby takie zabawne, gdyby nie było takie nudne", gdy Soutine'owi<br>natchnienie przechodziło, zapadał się w tępe lenistwo paresse<br>incoercible, jak pisze M. Castaing, u którego Soutine mieszkał pod<br>Chartres. Tenże Castaing wspomina o jego genialnych zrywach, opartych<br>tylko o instynkt, i cytuje Baudelaire'a: "im bardziej genialny artysta<br>zazębia się o swój instynkt, tym jest większy".&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Soutine i nienasycenie&lt;/&gt;<br><br> Od czasów Freuda wszyscy mówią i piszą o seksualnym refoulement, o<br>nienasyceniu seksualnym, o groźnych deformacjach chorobowych, które<br>daje właśnie to nienasycenie. Komuż z biografów Soutine'a przyszłoby do<br>głowy, że w tym człowieku, którego stać było nie tylko na bywanie ile