uroczystego, jubileuszowego, zbiorowego zdjęcia "złotopalmowego". Ma być ciemne. Stoję pół godziny bezradna. Potem wrzucam cokolwiek, jest beżowe. Mam poczucie winy, ale szybko jadę do fryzjera, a potem na lotnisko. Samolot spóźnia się z Paryża, więc wylecimy za około dwie godziny. Kupuję biografię Chopina. Zaczynam czytać. Cannes odpływa. W Paryżu, nie zdążam z przesiadką. Chopin przenosi się z rodzicami z Żelazowej Woli do Warszawy. Odlatują mi dwa kolejne samoloty do Nicei. Już się nie denerwuję - Chopin odnosi pierwsze sukcesy w Warszawie. W nocy ląduję w Nicei. Zamykam książkę szczęśliwa, że doleciała za mną walizka. Na lotnisku nikogo nie ma. Nikt na mnie