była tylko pierwszą z szeregu minut, które zlały się później w kwadranse, dłużące się godzinami. Asystent Rubiński twierdził, że siostra przełożona była tak przejęta strachem, że gdy po ósmej minucie rozwarła szeroko usta, to tak już pozostała aż do końca operacji wpatrzona w chirurga czerwonymi z natężenia oczami .<br>&lt;page nr=76&gt;<br> - Wyglądała jak zdechły wróbel z otwartym dziobem - porównywał Rubiński.<br>Widmar, który rozwinął swą wywiadowczą działalność z wprawą zawodowego detektywa, pomimo wszelkich starań nie potrafił dojrzeć dna rzeczy. Gdy celem stwierdzenia zeznań Rubińskiego indagował sanitariusza Pawła i dopytywał się o ten tak potrzebny mu moment, nie dowiedział się niczego nowego. Sanitariusz wspominał o tym