CO2 (strzałki ciągłe); b) siły Coriolisa działające na drgające jądra (strzałki przerywane). Obrót cząsteczki w zaznaczonym kierunku zachodzi wokół osi przechodzącej przez atom węgla i prostopadłej do płaszczyzny rysunku<br>Najłatwiej prześledzić to na przykładzie liniowej cząsteczki CO2, której trzy drgania normalne przedstawia rysunek 4.20a (drganie o częstości &lt;gap&gt; jest dwukrotnie zdegenerowane: oscylacje mogą zachodzić niezależnie w dwóch wzajemnie prostopadłych płaszczyznach zawierających oś cząsteczki). Siła Coriolisa działa na każde poruszające się jądro prostopadle do kierunku jego ruchu; zwrot tej siły w przypadku obrotu cząsteczki zgodnego ze wskazówkami zegara pokazują przerywane strzałki na rysunku 4.20b. Łatwo zauważyć, że dla drgania normalnego &lt;gap&gt; siły