powstrzymać się od publicznego biadania nad letniością polskich katolików. Miliony polskich katolików nie powtarzają sobie przecież na głos, od rana do wieczora: "Chrystus jest ze mną, dzisiaj powiedział mi to i to, znowu udzielił mi wskazówki". Zmęczony czterdziestolatek z trójką dzieci, kiedy wychodzi z kościoła po niedzielnej mszy, zapewne rzadko zdobywa się na taką żarliwość, aby głośno wołać do swojej żony i dzieci: "Przyjęliśmy Chrystusa! Chrystus jest teraz w nas! Będzie nam towarzyszył przez następne kilka dni, zawierzcie swoje życie Chrystusowi!" I żeby nie było wątpliwości, czymś wspaniałym jest dla mnie takie żarliwe i publiczne deklarowanie swojej wiary. Trochę nawet żałuję