wyrósł ponad znaczenie pospolitego, czyli ludowego trunku, i sięgnął Olimpu. Zapewne wtedy, gdy - w przeciwieństwie do piwa - rozwinęły się, niczym kwiat enologicznej sztuki, bogate organoleptyczne walory wina, uwznioślając myśl ludzką, współtworząc "nowy wspaniały świat" wyobraźni. W ten sposób uzupełniało się życie codzienne, materialne duchem mocniejszym niż życie, przenoszącą góry siłą, zdolną nadać wszystkim naszym czynom i pomysłom jakiś sens. Wino staje się niejako pośrednikiem pomiędzy doznaniem zmysłowym człowieka a jego duchem, pomiędzy jego szarą codziennością a barwnym pragnieniem, pomiędzy niemocą a mocą...<br>Mitologia grecka - a w ślad za nią rzymska - wprost mieni się od winnych odniesień. Tylko dzięki winu, jak pisze