otaczające przestrzeń sakralną, którą stanowił kościół. Kości przydawały świątyniom splendoru, magiczną mocą chroniąc przed nieszczęściem. Toż przecież sam imć pan Michał Wołodyjowski, by odwołać się do literatury pięknej, wspominał kościół w Łubniach, gdzie mają szczękę wieloryba albo wielkoluda. Istniało wśród ludu przekonanie, że "starodawne gnaty" zawieszone na ścianach kościelnych są zdolne asekurować świątynię przed złem pod różnorodną postacią. Szatan miał niejedno przecież imię...<br>Nie jest więc katedra wawelska pod tym względem wyjątkiem, stanowi jednak ciekawy przypadek, jak sacrum w sposób magiczny chroniono przed ewentualnością wszelakich kataklizmów. Stąd bierze się opowieść o łańcuchach, podtrzymujących starożytne kości, i troskliwość z jaką są konserwowane