prezydenckie. Ale też oczekiwania obywateli wobec prezydenta nie są zbyt zawyżone. Tradycyjnie w kolejnych badaniach pożądanego prezydenckiego wizerunku króluje: wykształcenie, dobra prezencja, elokwencja, znajomość języków obcych, rozsądek, uczciwość i rzetelność. Polacy nie podnoszą więc głowie państwa poprzeczki zbyt wysoko. Może w poczuciu, że tak naprawdę nie ma dziś liderów politycznych zdolnych do tworzenia wielkich wizji, przewodzenia społeczeństwu w trudnym okresie przemian. Są tylko pragmatyczni, mniej lub bardziej sprawni technicy władzy. Najsprawniejszym zaś jest prezydent, który się po prostu podoba.<br>I tak właściwie główne sztaby dręczy jedna myśl: czy ktoś na kogoś ma jakieś haki, kto w kogo uderzy lustracją, kwitami, &lt;orig&gt;speckomisjami