ma więc, według Friedmana i Phelpsa, kształt pionowej prostej, przechodzącej przez punkty A, C i E na rys. 16.6. Z koncepcji tej płynie wniosek, że wykorzystywanie ekspansywnej polityki makroekonomicznej do ograniczania bezrobocia jest niewskazane. Pozytywne skutki takiej polityki, w postaci przejściowego zmniejszenia bezrobocia, są bowiem niewspółmiernie małe w porównaniu ze skutkami negatywnymi w postaci trwałego zwiększenia inflacji. Z koncepcji tej płynie jednakże wniosek, że restrykcyjna polityka pieniężna może być wykorzystana do redukcji inflacji. Zmniejszenie podaży pieniądza spowoduje, co prawda, przejściowy wzrost bezrobocia powyżej poziomu naturalnego (np. przejście z punktu E do F na rys. 16.6), ale po pewnym czasie gospodarka