dla statków. Chrobot wioseł o drewniane dulki zamierał w dole rzeki. Znów było pusto, samotnie. Ryba pluskała wyskakując przed snem na powietrze wiślane, pachnące starymi iłami i trochę jeszcze paloną kawą zbożową, bo wiaterek powiewał akurat włocławski, od Bohma.<br>Chciał być sam. Jest więc sam. Ale ból od tego nie zelżał i nie zrobiło się jaśniej.<br>&lt;page nr=282&gt; Wyjął ostatni "Czerwony Sztandar" i przysunął się z nim do ogniska.<br>Czytał, jak szło, po kolei - o strajku generalnym w Łodzi, o fali terroru na Ukrainie i Białorusi Zachodniej, gdzie burżuazja polska jeszcze się mści za śmierć Hołówki, o gorączkowej robocie interwentów... "My nie chcemy