oznaczało problem nieistniejący). Trzy oceniane wymiary były podstawą do stworzenia typologii problemów społecznych. Wyróżniono problemy: rozwinięte, potencjalne i marginalne (Moskalewicz, Świątkiewicz, 1998). Wszystkie problemy były oceniane przez respondentów dwukrotnie na poziomie kraju i na poziomie lokalnym (miejsca zamieszkania). Zastosowanie odmiennej metodologii uniemożliwia porównanie ostatecznych wyników tych badań z czterema wcześniej zestawianymi. Jednak zarówno w badaniu Baltica Study, jak i w badaniach ZBAiT i PARPA stawiano pytanie o trzy najważniejsze spośród ocenianych problemów kwestie. Ten wymiar wydaje się spełniać warunki porównywalności. Kolejne dwie tabele porównują, jak często respondenci oceniali poszczególne problemy jako najważniejsze (tabela 3) oraz jak często poszczególne kwestie były wskazywane