pomocnika. Jakiś wewnętrzny głos szeptał, że najlepszą do tego osobą będzie ten chłopak. Doron zostawił go nieprzytomnego w swojej kryjówce i już drugi dzień szedł ku bagnom.<br>*<br>Biją, biją kołatki. Tłuką o siebie cienkie deszczułki, klekocą obracane młynki, dudnią gliniane bębny. Barwy tańczą w ich rytmie i poza nim, otaczają zewsząd, pędzą. Z kolorów wyłania się obraz.<br>Trzy szare menhiry, granitowe bloki wczepione w ziemię, obok nich mniejsze głazy otaczające Pierścień Leśnych Gór - Krąg Mchu. Wokół las. W środku kręgu kobieta. Wysoka, o smagłej skórze, oczach wąskich i lśniących, prostych, czarnych włosach, opadających na ramiona. Na czole wytatuowane znamię Ust Nieba