Organizacja Narodów Zjednoczonych uznała za największe po komunizmie zagrożenie dla światowego bezpieczeństwa i porządku. Talibowie jednak odmówili, domagając się przedstawienia dowodów winy Osamy, co naraziło ich na sankcje i międzynarodowy ostracyzm. Nie rezygnując z dyplomacji, Amerykanie nie przestawali jednak myśleć o rozwiązaniu ostatecznym. Ponieważ nie mogli w zgodzie z prawem zgładzić Saudyjczyka, werbowali płatnych zabójców (Afgańczykom i Pakistańczykom płacono tysiące, Arabom miliony dolarów), którzy mieli zastrzelić lub otruć Osamę. Ten jednak wychodził obronną ręką ze wszystkich zamachów. Jesienią dziewięćdziesiątego ósmego podłożona trucizna zniszczyła mu jednak nerki.<br><br>- Kto wie, czy jego pojawienie się nie zaważyło na losach wojny - zastanawiał się Massud podczas