takich właśnie eksperymentów, odpowiednio dobranych. Mają więc kanony - w oryginalnym ujęciu ich autora - brzmienie następujące: jeżeli taki a taki eksperyment (eksperymenty) dał taki a taki wynik, to przyczyną B jest to a to spośród zjawisk A, -, A1 . Otóż tak sformułowane kanony (przypominamy, że mowa na razie tylko o kanonach jedynej zgodności i jedynej różnicy) powinny okazać się konsekwencjami przyjętych założeń. Użyliśmy w ostatnim zdaniu słowa "powinny", ponieważ taka jest naszym zdaniem intencja samego Milla. Powtarza on wielokrotnie, że jeżeli eksperymenty dały odpowiednie wyniki, to "jest rzeczą oczywistą, iż skutkiem A jest a "; albo "wiemy, że przyczyną a musi być A " itp