radem - kiwnął brodą Ambroż. - I inni radzi będą. Bośmy cię już opłakali, gdy się wieść rozniosła. Z biskupich pazurów wyrwać się trudno. Iście, snadniej myszy z kocich. Słowem, dobrze się stało... Chociaż i prawda to, żem nie po ciebie słał podjazd do Frankensteinu.<br>Skierował oczy na Reynevana, a Reynevan poczuł zimno między łopatkami. Kapłan milczał długo. <br>- Młody pan Reinmar z Bielawy - stwierdził wreszcie. - Rodzony brat Piotra z Bielawy, prawego chrześcijanina, który tyle dobrego uczynił dla sprawy Kielicha. I który za sprawę dał życie. <br>Reynevan skłonił się bez słowa. Ambroż odwrócił głowę, przez dłuższą chwilę wpatrywał się w Szarleja. Potrwało nieco, nim