zen powinien dążyć do 'oświecenia', nie zajmując się rozróżnianiem dobra <br>i zła, które nieuchronnie prowadzi do dualizmu epistemologicznego. 'Etyka <br>paradoksowa' różni się od etyki formalnej tym, że nie ustanawia żadnego <br>dekalogu, żadnych norm moralnych, ale jest duchem prawa. <br>&lt;page nr=271&gt;<br>Mistrzowie zen byli świadomi tego, iż nauka o przekroczeniu dualizmu <br>dobra i zła może być błędnie rozumiana jako nawoływanie do ustawicznego <br>łamania wszelkich zasad moralnych. Z tego powodu w swoich pouczeniach <br>dla laikatu nawiązywali oni do powszechnie uznanych zasad etycznych, <br>podkreślając konieczność przestrzegania buddyjskich przykazań i niepopełniania <br>'dziesięciu złych czynów' czy 'pięciu najcięższych przewin'. Zalecali <br>również przestrzeganie etyki konfucjańskiej, która także w feudalnej