hostelu (mała społeczność, pilotowana przez terapeutów) lub tzw. mieszkanie chronione (własność gminy, udostępniana chorym, którzy po leczeniu szpitalnym nie mają dokąd wrócić, a wystarczy im środowiskowa opieka psychiatryczna).<br>Terapia i pomoc w adaptacji pomogłyby wielu w powrocie do aktywnego życia i do pracy, co daje także korzyści społeczne, przeliczalne na złotówki: mniej pensjonariuszy opieki społecznej biernie czekających na wsparcie.<br><br>&lt;tit&gt;Wyje jak wilk&lt;/&gt;<br><br>Pozaszpitalna opieka psychiatryczna, zapoczątkowana przez entuzjastów, doczekała się pewnych &lt;orig&gt;umocowań&lt;/&gt; prawnych w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego (1994 r.). Powstało kilkadziesiąt zespołów leczenia środowiskowego, ok. stu oddziałów dziennych w dużych miastach, trochę mieszkań chronionych. Po reformie to się wali