i wsparcia. Tadzio przytula Kasię, Róża Dorotę, słychać głębokie westchnienia... I tylko Donata jest inna...<br><br>Spokojnym głosem, bez łez, z opanowaną twarzą zwraca się do Kasi:<br><br>Mówisz, że jesteś bezsilna. Jeśli ja jestem w jakiejś sprawie bezsilna - zostawiam to, a zabieram się do tego, co mogę zrobić. Kilka lat temu zmarło moje dziecko - nic nie mogłam zrobić. Potem zmarł mój mąż. Zadałam sobie pytanie: "Co mogę zrobić?" Czasem trzeba odejść na bok i pomyśleć, co można zrobić.<br><br>Róża do Donaty:<br><br>Twój spokój mnie przeraża. Wydajesz mi się chłodna emocjonalnie!<br><br>Dorota:<br><br>- Jakby z metalu...<br><br>Róża:<br><br>Jeśli nie doświadczam głęboko bólu, to i