Typ tekstu: Książka
Autor: Machulski Juliusz, Wereśniak Piotr, Zatorski Ryszard
Tytuł: Kiler
Rok: 1998
posiedzieć! On tu teraz jest szefem, a ja mu pomagam. Coś ci, Wstrętny, kucze, nie pasuje? Iks, zabieraj dupę!

WSTRĘTNY to starszy jegomość z wyrazem twarzy wiecznego malkontenta-pesymisty. Robiąc brzydką minę, Wstrętny wstaje od stolika. IKS to młodszy od niego trzydziestolatek z książką w ręce. Kudłaty szybkim ruchem ręki zmiata wszystko ze stolika na podłogę. Spogląda na Kilera z poczuciem winy.

KUDŁATY
Żeśmy się, kucze, nie spodziewali, że wpadniesz... bym, kucze, kazał posprzątać... Te śmierdziele strasznie mi tu brudzą, kucze... Siadaj!

Kiler siada. Nadrabia miną.

KILER
Dziękuję. Wszystko jest git!

Kudłaty przypatruje się chwilę z zachwytem Kilerowi - jest to dość
posiedzieć! On tu teraz jest szefem, a ja mu pomagam. Coś ci, Wstrętny, kucze, nie pasuje? Iks, zabieraj dupę!<br><br>WSTRĘTNY to starszy jegomość z wyrazem twarzy wiecznego malkontenta-pesymisty. Robiąc brzydką minę, Wstrętny wstaje od stolika. IKS to młodszy od niego trzydziestolatek z książką w ręce. Kudłaty szybkim ruchem ręki zmiata wszystko ze stolika na podłogę. Spogląda na Kilera z poczuciem winy.<br><br>KUDŁATY<br>Żeśmy się, kucze, nie spodziewali, że wpadniesz... bym, kucze, kazał posprzątać... Te śmierdziele strasznie mi tu brudzą, kucze... Siadaj!<br><br>Kiler siada. Nadrabia miną.<br><br>KILER<br>Dziękuję. Wszystko jest git!<br><br>Kudłaty przypatruje się chwilę z zachwytem Kilerowi - jest to dość
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego