razem, gdy w zielonogórskim, w Bielsku Białej czy gdziekolwiek indziej miały zamiar zrealizować jakiś swój, niekoniecznie fortunny pomysł, to ani myślały oglądać się na Przewodniczącego - wówczas Wierzbicki ma niewątpliwie rację, tyle że trudno ją zmieścić w łożysku "prawica" - "lewica".<br> Wierzbickiemu jednak chodzi przede wszystkim o "drugie ogniwo". Była to "wieloczłonowa, zmieniająca się nieustannie, chwiejna i na ogół nieformalna struktura", intelektualiści, społecznicy, przywódcy strajkowi, działacze opozycji &lt;page nr=31&gt;. Jedynym trwałym składnikiem tek struktury i jedynym jako tako politycznie doświadczonym byli ludzie przedsierpniowej opozycji &lt;page nr=32&gt;, która w zasadzie była "lewicowa". I tu zaczyna się nieszczęście. Albowiem drugie ogniwo, zdominowane przez "lewicę" miast wspierać autorytet Wałęsy czyniło