nie patrząc w oczy Adeli i nie <br>odwracając głowy, wyznałam jej wszystko. <br><br>Adela słuchała ze zdziwieniem. <br><br>- Dziwna z ciebie dziewczyna - powiedziała wreszcie. <br><br><br>Więc ja jeszcze ciszej i ze spuszczoną głową, <br>że to przecież wszystko zrobiłam dla niej, bo taka byłam <br>sama i tak bardzo chciałam ją mieć za przyjaciółkę. <br><br><br>Adela zmieszała się.<br><br>- Awantura arabska! - mruknęła. <br><br>A potem dodała surowo: <br><br>- Jesteś jeszcze dla mnie za mała! <br><br>- Ja wiem... - powiedziałam pokornie. <br><br>Siedziałyśmy dłuższą chwilę w milczeniu. <br><br><br>- No, a co do tego albańskiego cesarza, to nie potrzebujesz <br>się martwić, że nim nie jesteś! Ty wiesz, <br>ile mnie obchodzą wszyscy książęta, królowie <br>i cesarze?! <br><br>Potrząsnęłam