pomiarowej, punkty osi ulicy i elementy geodezyjne tej osi, tj. początek, środek i koniec łuku koła. Aby wyznaczyć elementy wysokościowe planu realizacyjnego należy utrwalić robocze znaki wysokościowe wzdłuż trasy nie rzadziej niż co 150 m. Znaki te należy zakładać w miarę możliwości na budynkach; na trasach nie zabudowanych stabilizuje się znaki gruntowe poza zasięgiem robót gruntowych. Do stabilizacji tych znaków mogą być użyte pale drewniane o długości 1,21,5 m i grubości 0,15 m z wbitym trzpieniem żelaznym.<br>Tyczenie odcinka osi w sposób pośredni przeprowadza się na podstawie: a) istniejącej osnowy poligonowej, jeżeli dokładność tej osnowy jest taka, że