odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari, w momencie wybuchu II wojny światowej zgłosił się do wojska. Był kawalerzystą 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Zginął 30 kwietnia 1940 r. rozstrzelany w lesie katyńskim. Z niewoli zdążył jeszcze przysłać do Walentyny kilka listów. W jednym z nich pisał: "Kochana moja, na razie jest nam znośnie, mieszkamy w wagonach i podobno mają nas puścić". Potem przyszła kartka: "Czerwony Krzyż z żalem informuje, iż poszukiwany przez Panią Heinzel Juliusz figuruje na liście osób zaginionych w obozie jeńców w Starobielsku". Walentyna wraz z synem (naturalnie także Juliuszem) była już wtedy w Niemczech. Uciekła przed wkraczającymi do Polski wojskami