dokonać swojej oceny, spróbować ujrzeć własnymi oczyma, usłyszeć własnymi uszami. Za wygodni jesteśmy: zbyt wysoka poprzeczka. Za tchórzliwi jesteśmy: wtedy trzeba by było przerwać tym, którzy mówią, zaprzeczyć tym, którzy twierdzą, wypowiedzieć swoje zadanie wobec tych, którzy są ważni, możni. Po co się narażać? Ale przyjdzie taka noc bezsenna, kiedy zobaczysz jak błyskawicę w ciemności to pytanie, którego się bałeś, kiedy usłyszysz tę odpowiedź, której nie chciałeś. Przekonasz się, że jest w tobie tęsknota za prawdą – za twoją prawdą, za twoją opinią, za twoim zdaniem, za twoim odkryciem, za twoją oceną. Bo i w tobie siedzi odwieczny człowiek szukający Boga