Już bym chciał, żeby przylecieli - Mirek obtarł zroszone potem czoło i zaczął beznamiętnie wsłuchiwać się w podniosły głos prezydenta miasta, który chciał się podzielić swoją radością i wzruszeniem.<br>- Są!<br>- Lecą!<br>Krzyczały głosy. Eee. Nie. Fałszywy alarm. A tam na zachodzie, ta czarna kropeczka? Oni? Też nie.<br>- Pokaż - spojrzał na rękę żony Mirek - Dochodzi dwunasta.<br>- Nie niecierpliw się tak, obiecali przylecieć to przyle... - Anna nie zdążyła dokończyć, kiedy jej oczom i oczom wszystkich zebranych ukazał się w pełnym majestacie pojazd obcych.<br>Ukazał się nie jest może najlepszym słowem. Trudno było go dostrzec, niby chmurą otoczony był świetlistym nimbem. Trudno było powstrzymać się