dwór wcale nie był aż tak pełny, jak zapewniano od pierwszej chwili. Widać trzeba było stwarzać taką właśnie atmosferę, aby bronić się od narzucania przymusowych kwater. Podobno w czworakach mieszkali jacyś warszawiacy, gnieździli się w spichrzu i w krochmalni. Ci jednak nie należeli do "towarzystwa". Zatrudniano ich w fabryce, czemu zresztą byli radzi. Praca w krochmalni, która obsługiwała wojsko, dawała dokument zwalniający od przymusu wyjazdu na roboty do Rzeszy.<br>Gospodarstwo domowe Malenia, także i "mleczne", podlegało pani Reidernowej. W jej gestii był udój, centryfuga, serowiarnia, odstawa i dochód z kurnika. Funkcję objęła przed rokiem, po zgonie zasłużonej gospodyni majątku. Mówiono, że zmarła