postanowienia umowy z Peszawaru? I czyż nagła słabość Modżaddidiego do uzbeckiego watażki Dostuma i Hazarów nie dowodziła, że nie zamierzał ustąpić z urzędu, a ponieważ nie miał wojska, szukał potężnych sojuszników?<br>Modżaddidi odpierał zarzuty, twierdząc, że wojnę wywołał Rabbani, który nie mógł się już doczekać przejęcia władzy. Modżaddidi nie krył zresztą, że uważał Rabbaniego za niegodnego wysokich urzędów plebejusza i niebezpiecznego ekstremistę, któremu w ogóle nie powinno się powierzać steru państwa. A Junus Chales, w którym widziała swego przywódcę większość afgańskich muzułmańskich radykałów oraz pasztuńskich plemion, kręcił głową i powtarzał, że Rabbani jest uczonym teologiem, liberałem, nie potrafi więc przeprowadzić rewolucji