łąkowe. W populacji pochodzenia łąkowego i źródliskowego dominowała reprodukcja wegetatywna, podobnie jak w warunkach naturalnych. Osobniki na łące rosną między gatunkami o dużej zdolności konkurencyjnej (trawy i turzyce). W tej sytuacji pędy płożące i zakorzeniające się w kilku miejscach uniemożliwiają ich eliminację przez konkurentów. Z kolei ta sama cecha w źródlisku zapobiega wymywaniu roślin przez sezonowe ruchy wody w strumykach leśnych. Natomiast w olsie, w którym stagnuje woda, rozwijają się wysokie i stojące pędy. Właściwość ta również zachowała się w kulturze ogrodowej. Zmienność ta wynika z obecności różnych strategii reprodukcyjnych (Ryc. 2.33). W pierwszym przypadku (płożące łodygi) dominuje reprodukcja wegetatywna