jeszcze w łopatkę. Za Ogrodem Saskim. Chyba już od naszych, cholera! Pobłądziłem &lt;page nr=334&gt; po ciemku - strzelił palcami przed swoim obandażowanym okiem. - Czego się wybałuszasz? Widzę. Tylko tam, na Starówce, nasza łapiduszka uznała, że klapa, i zabandażowała mi całe oko. Odłamek nad brwią. Skórę nadszarpnął, kość niby pęknięta, ale to, co zostało, zupełnie mi wystarcza...<br>- Czarny Olo, nasz podchorąży, nie zdążył na punkt pierwszego sierpnia... - zaprezentował go malutkiemu, zasuszonemu kapitanowi. Zygmunt ubrany był w czarny pancerniacki mundur, smycz od parabelki zwieszała się z szyi, na piersi baretka Virtuti. Twarz ogolona. Pachniał. Pachniał wodą kolońską, Olo nie mógł się połapać.<br>- Zygmunt, a inni? Ty