z zapałkami w rękach trwali nad stosem w okropnym napięciu. Lesio chwycił do ręki pochodnię, nie zauważywszy ze zdenerwowania, że jest cała mokra...<br>- Zapalać!!! - zakomenderował Janusz tragicznym szeptem. Wszystkie zapałki wysypały się z drżących rąk Barbary. Karolek z niepojętym uporem pocierał je o pudełko odwrotną stroną, wyrzucając użyte. Wspólnymi siłami zużytkowali bezskutecznie trzy pudełka. Przy czwartym wreszcie płomień buchnął!<br>Równocześnie Lesio wetknął w ogień swoją pochodnię i natychmiast ze zdławionym okrzykiem odrzucił ją od siebie w naturalnym odruchu instynktu samozachowawczego, nasiąknięta bowiem benzyną wiązka cienkich patyków buchnęła płomieniem znacznie bardziej imponującym niż całe ognisko. Odrzuciwszy rekwizyt, z którym miał popędzić na