nie widział, nie tłumacząc, dlaczego tak się stało. Można powiedzieć na przykład: tata nigdy cię nie widział, bo tak się stało, że kiedy cię poczęłam, on jeszcze nie chciał mieć dzieci; albo - ja mu nic nie powiedziałam o ciąży; albo - nie chciał mieć dzieci ze mną. Innymi słowy - nie wolno zwalać wszystkiego na tatę. Dziecko, szczególnie jeśli nie ma ojca na co dzień, potrzebuje jego wizerunku. Im bardziej pozytywny jest to wizerunek - tym lepiej. Dlatego rozmowy o ojcu należy traktować z największą uwagą i powagą. To nie może być rozmowa w biegu, w pięć minut, między kanapką a herbatą. Musi znaleźć