czasów karty stanowiły moją wielką namiętność. Kilkakrotnie zgrałem się jednak do nitki, a raz o mało nie doprowadziłem ojca do ruiny. Wtedy poprzysiągłem sobie nie siadać nigdy więcej do zielonego stolika. Przez wiele lat trzymałem się twardo danego ojcu przyrzeczenia.<br>Teraz nadszedł przełomowy moment. Zrozumiałem, że namiętność do Klary mogę zwalczyć tylko przy pomocy innej, równie silnej namiętności.<br>Jeden z moich dawnych znajomych, Jerzy Podbiełło, zamożny niegdyś szlagon i gracz, wysiedlony przez Niemców z majątku, prowadził w swoim obszernym warszawskim mieszkaniu klub brydżowy. Dostęp do niego mieli wyłącznie ludzie dobrze mu znani oraz wprowadzeni przez nich goście.<br>Obok partii brydża zawsze