i... bladolicy malarz, który tak niespodzianie znikł ze swymi sztalugami. Nie, tajemnica zamku nie została jeszcze wyjaśniona...<br>Pogrążony w rozmyślaniach i dociekaniach nie spostrzegł, że milicjant skończył rozmowę z dziadkiem. Dopiero gdy stare drzwi zaskrzypiały głośno, uskoczył gwałtownie w bok i schował się za występ muru &lt;page nr=68&gt;<br>W drzwiach ukazała się zwalista postać komendanta posterunku, a za nią przygarbiona, wysuszona - dziadka. Milicjant stanął w progu, rozejrzał się uważnie.<br> - Zdaje mi się, że tu ktoś był - zwrócił się do dziadka.<br> - To się tylko panu komendantowi tak zdawało - odrzekł dziadek przekornie.<br>Paragon przyk1eił się do muru. Czuł jego kamienną chropowatość i wilgotny chłód. Przygotował