był taki koszmar?<br>K.N.: Muszę powiedzieć, że jeśli kiedykolwiek ocierałam się o prawdziwe nieszczęście, to właśnie wtedy, gdy pracowałam w biurze. Płakałam codziennie przed pójściem do pracy. Płakałam, bo zanosiło się na to, że moje życie będzie absolutnie przeciętne, a ja czułam, że ono takie nie może być, bo zwariuję. Pewnego dnia pojawiła się szansa wyjazdu do Jarocina. Moja kierowniczka nie zgodziła się na urlop. Mogła to zrobić, ale była zwyczajnie złośliwa i niemiła. Musiałam dokonać wyboru. Praca albo mrzonka. Wybrałam mrzonkę. I to była jedna z najpoważniejszych i najlepszych decyzji w moim życiu.<br>COSMO: Wybrać absurd? Czy to się