brodawkowatymi jest symbiozą, na którą zwrócono uwagę już w starożytności. Wówczas zaobserwowano na korzeniach roślin brodawki, lecz do odkrycia bakterii w brodawkach doszło dopiero w końcu XIX wieku. W tym okresie, a także później, wykazywano, że bakterie są zdolne do wiązania azotu atmosferycznego i przekazywana go roślinom naczyniowym w postaci związków organicznych. Bakterie, zwane brodawkowymi, żyją w glebie. Jeśli pojawią się korzenie roślin motylkowych, to je zasiedlają i rozwijają się w szybkim tempie. Rośliny dostarczają bakteriom węglowodanów i soli mineralnych, a pobierają od nich związki azotowe.<br>Możliwości wiązania wolnego azotu z powietrza przez bakterie jest uwarunkowana przez środowisko. W warunkach korzystnych