cła wszelkie potrzebne mu towary przez port w Karaczi. Zaplombowane ciężarówki afgańskich kupców od dziesięcioleci wędrowały przez Pakistan do Dżalalabadu i Czamanu po to tylko, żeby przeładowany na karawany wielbłądów i osłów towar mógł wracać przemytniczymi, górskimi i pustynnymi szlakami przez ziemie wolnych plemion pasztuńskich, nieuznających żadnych granic i władzy zwierzchniej, na bazary Kwetty i Peszawaru. <br>W Kabulu trwała już w najlepsze wojna, a według handlowych faktur do pozbawionego prądu miasta sprowadzano ośmiokrotnie więcej niż przed wojną lodówek i telewizorów i aż dwudziestodwukrotnie więcej klimatyzatorów. Życzliwość i lojalność gubernatora Abdula Kadira przejawiała się w tym, że trzymał straż przy drodze wiodącej