poczucie krzywdy... czasem poczucie winy, że może za mało zrobiliśmy, mniej niż mogliśmy zrobić. To były bardzo smutne chwile. Mogę je tylko porównać do smutnych czasów, gdy byłem w wojsku i płakałem. W domu też płakałem.<br><br>Wypowiedzi poszczególnych osób są coraz bardziej otwarte. Bezpieczeństwo wzrasta. Aż w końcu następuje lawina zwierzeń. Kolejne osoby wyrzucają z siebie przeszłość - być może pierwszy raz w życiu, a na pewno pierwszy raz w tym gronie. Przypadkiem tak się składa, że wiele z nich to dorosłe dzieci alkoholików.<br><br>Są to: Jurek, Róża, Tadzio, Kasia, Dorota. Jedna opowieść pociąga za sobą drugą...<br><br>Róża mówi głośno, co chwila