jak myśl<br>przestanę być nieumiarkowany<br>przestanę być<br>odtąd wyłącznie nie będę<br>zacznę przestawać z niebytem<br>obcować z wami<br>jako nieobecny&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;RIP VAN WINKLE&lt;/&gt;<br><br>zbudziłem się po wielu latach<br>oparty o strzelbę<br>w wysokiej trawie bielały kości mego przyjaciela<br> Wilka<br>z przytroczonych do pasa wiewiórek<br>kępka sierści została na czarnym rzemieniu<br>zwierzętom nie było darowane<br>Ojcze Nasz<br>opar stał nad skałami<br>i z ust wymykały się wesołe obłoczki<br>wstawałem z ziemi rześki Łazarz<br>Endymion całowany przez młode Indianki<br>nimfy wodne Hudsonu<br>królewny z pierzastych żaglowców<br>wkoło znów formował się poranek pierwszy<br>czerwone twarze cieśli i żołnierzy<br>drozdy w złoconych klatkach<br>wieprze w