jak długo starczy nam jeszcze czystego powietrza i nieskażonej. wody? Przecież niedługo wytrujemy się sami... i to niejako na własne życzenie..."<br>Nieco zwiększył obroty turbiny umieszczonego tuż za plecami silnika, delikatnie uniósł przód maszyny lekko ku górze i umiejętnie balansując czułymi sterami lekkiego MiG-a, wprost tańczył nad wierzchołkami fal, zwinnie przechodząc z jednego wirażu w drugi tak nisko, że zrywany z nich wiatrem wodny pył tworzył u podnóża oszklenia kabiny zamglone, tajemnicze kształty. Oba szwedzkie kutry tkwiły właśnie wysoko na grzbiecie potężniejącej fali, jakby olbrzymi, wodny wieloryb dobrowolnie wziął je na barana. Jeszcze raz przeszedł nad nimi naprawdę nisko i