czy światopoglądów, o ile dały się one zinterpretować <br>zgodnie z 'logiką paradoksu'. Zwracał na to uwagę Muso Soseki, pisząc: <br>&lt;q&gt;"Mistrzowie zen, zapytani o istotę swojej nauki mogli odpowiedzieć, używając <br>słów Konfucjusza, Mencjusza, Laozi czy Zhuangzi. Mogli też odwołać się do <br>nauk innych szkół buddyjskich. W niektórych wypadkach używali przysłów, lub <br>zwracali uwagę na jakiś szczegół z otoczenia".&lt;/&gt; <br>Wielu mistrzów zen uważało, że refleksja nad istotą rzeczywistości, którą <br>można odkryć w akcie 'oświecenia', może być zawarta także w naukach tych <br>myślicieli, którzy nie byli związani z tradycją buddyjską. Niemniej jednak <br>podkreślali, że prawda o 'oświeceniu' najpełniej została wyrażona w naukach <br>Buddy Śakyamuniego, od