da się odwieźć do innego. Może... <br>może te stare kobiety mu pomogą? <br> 6 <br>- Mamo... - wystękała nie swoim głosem Dominika <br>i wbiła oczy w dno szklanki. - Ta herbata była <br>wspaniała - zakończyła mocno. - Naprawdę. <br><br>- Po takiej inwokacji... - Pani Kamila z zainteresowaniem <br>spojrzała na córkę. - Cóż... możemy <br>porozmawiać o herbacie. Odkąd to, Dominiko, zwracasz uwagę <br>na to, co jesz? Poza, oczywiście, ziemniakami pieczonymi w popielniku...<br>- Mamo... - powróciła do stękanego wołacza <br>Dominika. - Czy my chociaż piłyśmy herbatę?<br>- Plujkę - kiwnęła głową mama, litościwie <br>tym razem nie dostrzegając chorobliwego niezdecydowania Dominiki. - Zakomunikowałaś <br>mi wczoraj, że we wcześniej parzonej tworzą się toksyczne <br>świństwa i że od dziś precz z