Jedni są wdzięczni NRD za to, że znaleźli tam schronienie przed juntą, która wykonywała wyroki nawet poza granicami Chile, zdobyli w NRD wykształcenie, zawód, nauczyli się języka, znaleźli się w Europie, założyli tam rodziny, wchodzili w dorosłe życie. Najbardziej zatwardziali komuniści byli wręcz zachwyceni, że spotkało ich takie szczęście jak życie w państwie socjalistycznym. Inni wspominają ten okres źle ( nie mogli wytrzymać inwigilacji ze strony Stasi, czuli się skoszarowani w państwowych budynkach, w których ich zakwaterowano, nie wiedzieli, czy i kto na nich donosi, źle znosili niewygody życia codziennego i świadomość, że po drugiej stronie muru znajdują się inne, wolne i