Rhabdopleura.<br>Wylepia ona na przemian to lewą, to prawą stronę rurki tak, że porcje wydzieliny tworzą zazębiające się pośrodku wrzecionowate struktury (fuselli) wygięte w półkola. Zazębienia tworzą swoisty zygzakowaty szew, który nie mógłby, rzecz jasna, powstać w wyniku wydzielania ściany rurki przez cały brzeg czy powierzchnię ciała. Wyjaśnienie natury szwu zygzakowatego było podstawowym argumentem za pokrewieństwem graptolitów z pióroskrzelnymi, przedstawionym przez Romana Kozłowskiego badającego ordowickie graptolity z krzemieni (chalcedonitów) występujących w Górach Świętokrzyskich.<br>Wynika z tego, że rurki graptolitów nie są szkieletem poszczególnych osobników, lecz ich tworami (jak gniazda os).<br>Podobnie jak dzisiejsze i kopalne Rhabdopleuridae, najbardziej prymitywne graptolity tworzyły kolonie