się po nagle rozmiękłej<br>ziemi, przewracali, aż w końcu przycupnęli za dużym głazem, który<br>chociaż trochę osłaniał od bezpośrednich uderzeń nawałnicy. Burza z<br>błyskawicami i grzmotami trwała aż do rana. Tuż przed wschodem słońca<br>zapanowała chwila ciszy. Tomek i bosman z uczuciem ulgi powitali<br>olbrzymie palące słońce, które wyłoniło się zza horyzontu.<br>Idźcie stąd precz, natychmiast!<br>Po pełnej niespodzianek nocy nastał gorący, słoneczny dzień. Obydwaj<br>wyczerpani łowcy odbyli walną naradę. Przede wszystkim postanowili<br>zaniechać wszelkich poszukiwań zbiegłych wierzchowców. Nie mogli<br>przecież przewidzieć, co się z nimi stało. Może pożarły je na stepie<br>żarłoczne dzikie dingo, a może konie same powróciły do