bruk

Słownik języka polskiego PWN*

bruk
1. «nawierzchnia drogowa ułożona z kamienia»
2. «kamienista pokrywa skorupy ziemskiej wytworzona na warstwie o mieszanym składzie»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "bruk"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…też. "Zobaczy pani dziś jeszcze. Ma wyrok..."
Potykając się na bruku bocznej praskiej uliczki gnała do zajmowanego od wczoraj przez Jerzego…

 

…rękawicę,
Pięścią uderzam w bęben, wychodzę na ulicę,

Dudnią po bruku buty – trzeba o bruk się otrzeć -
Idziemy ja, mój bęben…

 

…każdym razie słychać było tylko
stukot pantofelków burmistrzowej na tym bruku. Ten, co przyjmował
komunię, najwyższy z nich trzech, szedł pośrodku…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego