enharmonia

Słownik języka polskiego PWN*

enharmonia
1. «różne nazwy i postacie zapisu dźwięku o tej samej wysokości»
2. «w muzyce starogreckiej: wprowadzenie ćwierćtonów do skali dźwięków»

• enharmoniczny
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego